Zoveel Mogelijk Harten...

Eigenlijk, ja eigenlijk wilde ik deze blog alleen maar gaan gebruiken om er leuke, grappige, lieve en gezellige dingen neer te schrijven.

Maar ook nare dingen gebeuren, en ik werd vorige maand geconfronteerd met een heel droevig bericht, nl. dat een vroegere, zeer dierbare vriendin ernstig ziek bleek te zijn. En dat nadat ze eindelijk haar droomvent had gevonden, haar mooie zoontje heeft gekregen en haar huis en tuin prachtig had opgeknapt.

Ik ga verder niet op de details in, maar de vooruitzichten zijn niet goed. Haar partner verraste haar op moederdag met een huwelijksaanzoek, en het raakte mij diep dat ik op haar trouwdag aanwezig mocht zijn.

Het beloofde -ondanks alles- een prachtige dag te worden, en ik wilde graag een heel speciaal cadeautje voor haar meenemen. Ik kampte met zwaar tijdgebrek, maar was toch van plan zelf iets te maken. Mijn idee was: harten, en wel zoveel mogelijk!

Ik googlede dus op: harten-naaimachine, en ik viel van verbazing van mijn stoel: als eerste hit kwam de blog van Vero ("Een sneller kloppend hart") tevoorschijn, en wel met het verhaal over de naaimachine die ik een poos geleden aan haar had gegeven! Hoe toevallig kon dat zijn!

Meteen msn-de ik haar erover, en toen ze de rest van mijn verhaal had 'aangehoord' bood ze spontaan aan om mij te helpen! Echt helemaal geweldig, precies wat ik nodig had! Na wat pijlsnel gebrainstorm waren we eruit: ik zou vast wat knippen, dan zou zij de rest doen. Ik hoefde helemaal niets uit te leggen, ze volgde mijn ideeen als vanzelf. Na wat praktisch denkwerk besloot ik dat het 11 harten moesten worden, want dat is mijn geluksgetal.

De volgende ochtend toen ik mijn kindje naar school bracht, drukte Vero mij het pakketje in mijn handen: ze had er zelfs een tasje omheen genaaid!

's Middags ging ik naar de bruiloft van mijn vriendinnetje en ze was erg blij met het mooie cadeau: het kreeg meteen een ereplaatsje buiten aan haar atelier.

Het was een heel bijzondere dag, iedereen was heel ontspannen en blij, hoewel ook de tranen vloeiden hier en daar. De bruid kwam op de eerste plaats, en ik bid, hoop, denk voor haar en haar geliefden dat zij nog heel lang mag genieten van haar man en zoon. En wij van haar.

Joke

PS: Vero bedankt.

PPS: google maar eens op 'harten naaimachine'.......